قدس آنلاین- اگرچه تنش در روابط دو کره در سایه جدال موشکی و اتمی میان پیونگ یانگ و واشنگتن طی ماه‌های اخیر یکی از بحرانی‌ترین ادوار خود را در یک دهه اخیر تجربه کرده است، اما دیدار مقامات ارشد دو کشور نشان داد تلاش‌ها در این شبه جزیره برای کاستن از آثار سیاست‌های رادیکالی ترامپ جدی‌تر از هر زمان دیگری شده است.

کره شمالی بارها آمریکا را تهدید کرده که قادر است این کشور را هدف حملات هسته‌ای قرار دهد و آمریکا نیز متقابلاً کره شمالی را به حمله نظامی و نابودی تهدید می‌کند. در این میان در صورت وقوع هر درگیری نظامی این کشورهای پیرامون از جمله کره جنوبی، ژاپن و چین هستند که با بحران‌های امنیتی، سیاسی و انسانی مواجه خواهند شد.

رایزنی‌ منهای آمریکا

با همین نگاه دولت کره جنوبی در هفته‌های گذشته تصمیم بر آن گرفت تا در جهت تلطیف فضا و کاستن از تنش‌ها در راهبردی متفاوت از آمریکا به سمت تماس‌های مستقیم و مذاکره با دولت کره شمالی برود و از فرصت بازی‌های زمستانی سئول در قالب دیپلماسی ورزشی، کانال جدید رایزنی‌ها با پیونگ یانگ را بگشاید.

این اقدام البته با واکنش منفی آمریکا روبرو شد که این اقدام را نوعی خیانت متحد دیرینه خود کره جنوبی می‌دید. بالطبع کارکرد مثبت این اقدام و دیدارهای بعدی این شک را در واشنگتن تقویت کرد.

در اتفاقی کم سابقه در روابط میان ۲ کره، «مون جائه این» رئیس جمهوری کره جنوبی روز جمعه با «کیم یونگ نام» رئیس جمهور تشریفاتی کره شمالی که برای افتتاحیه مراسم ورزشهای زمستانی به سئول سفر کرده بود، دیدار کرد.

اتفاق خبرساز و بی سابقه اما حضور «کیم یو جونگ» خواهر رهبر کره شمالی  در سئول بود. وی اولین عضو از خانواده‌اش است که از زمان تقسیم کره در سال ۱۹۵۳ به کره جنوبی سفر کرد و این اتفاق یک پیام روشن و مهم از سوی رهبر کره شمالی برای نشان دادن تمایلش به مذاکره با سئول تفسیر شد.

سومین گام اما دعوت  کیم جونگ اون از رئیس جمهور کره جنوبی برای سفر به پیونگ یانگ و پذیرش این دعوت از سوی سئول بود.

اکنون به نظر می‌رسد این رخدادها کاخ سفید را هم زیر فشار گذاشته تا راهبرد تخاصمی خود را حداقل کمی تلطیف کند. واشنگتن که تا چند روز پیش مدعی بود کره شمالی در این مذاکرات به دنبال ایجاد شکاف میان کاخ آبی(کاخ ریاست جمهوری کره جنوبی) و کاخ سفید است حالا پس از دیدارمون جائه این با مایک پنس کمی همراهی نشان داده است. پنس دیروز گفت که آمریکا ضمن حفظ سیاست فشار بر کره شمالی با مذاکرات بدون پیش شرط با پیونگ یانگ آمادگی دارد.

پیونگ یانگ در موضع برنده

دکتر نوذر شفیعی درباره دور جدید تماس‌ها ببین دو کرده می‌گوید: مذاکرات دو کره بعد از آن شکل گرفته که که کره شمالی آزمایش‌های موشکی و اتمی خود را انجام داده و به حداقلی از بازدارندگی رسیده در غیر این‌صورت بعید بود فعلاً شاهد کاهش تنش در شبه جریره یا میان آمریکا با کره شمالی باشیم. پس مهم است که کره شمالی بعد از آنچه می‌خواست انجام دهد حرف از مذاکره می‌زند و این مذاکره از منظر قدرت است.

این کارشناس مسائل شرق آسیا می‌افزاید: نکته دوم اینکه باید بین روابط دو کره و مسئله آمریکا در شبه جریزه کره و شرق آسیا فرق بگذاریم. اگر مبنا را روابط دو کره بگذاریم می‌شود امیدوار بود دو کشور به سمت حل اختلاف حرکت کنند چون هر تنش در درجه اول به دو کره آسیب می‌رساند پس آنها بیش از بقیه نگران امنیت خود هستند و طبیعی است علائمی مخابره کنند.

وی خاطرنشان می‌کند: آمریکا هم به کره جنوبی توجه دارد هم به شرق آسیا بنابراین اگر احساس کند تشنج زدایی می‌تواند به نفوذ آمریکا در کره و شرق آسیا کمک کند ممکن است از این روند حمایت کند در غیر این صورت قطعاً که روند مذاکرات را با چالش مواجه می‌کند.

عضو سابق کمیسیون امنیت ملی وسیاست خارجی مجلس با اشاره به اینکه نقش روئسا و رهبران دو کرده در این میان خیلی مهم است یادآور می‌شود: رئیس جمهور کره جنوبی کسی است که در تبلیغات سعی کرده بود بر خلاف میل آمریکا تنشج‌زدایی با پیونگ یانگ را مطرح کند و این یکی از عوامل پیروزی او بود. لذا به نظر می‌آید علائم مثبتی از تنش زدایی مخابره می‌شود اما واقعیت اینست که این‌ها سیگنال‌های ضعیفی است که می‌تواند برای امیدوار کننده باشد ولی هنوز سایه سنگین مسائل سیاسی و امنیتی بر دیپلماسی ورزش و دید و بازدیدها وجود دارد. با این حال بسیاری از بحران‌های حاد با این گام‌ها فروکش کرده‌اند و معتقدم این رویدادها به کاهش تنش کمک می‌کند نه حل بحران.

ورود به دوران مدیریت پسا هسته‌ای

دکتر شفیعی درباره اینکه ممکن است آمریکا تسلیحت اتمی کره را به عنوان یک واقعیت بپذیرد و از سیاست فعلی خود عقب نشینی کند می‌گوید: آمریکایی‌ها این تجربه را در جای دیگری هم داشته‌اند. هند و پاکستان بر خلاف ان‌پی‌تی به بمب اتم دسترسی پیدا کردند و باید سیاست‌های تنبیهی حتی در شکل نظامی علیه آنها اعمال می‌شد، ولی مریکایی‌هااین واقعیت هسته‌ای شدن هند و پاکستان را پذیرفتند و بعد هم تحریم‌های آنها را کاهش دادند و هم باب مناسبات را گشودند. بنابراین ممکن است در قبال هر کشور دیگری هم این سیاست را در پیش بگیرند. خیلی از کشورها این استعداد را دارند که به سلاح هسته‌ای دست پیدا کنند آمریکا باید به سمت مدیریت پسا هسته‌ای حرکت کند.

وی تصریح می‌کند: نابود کردن تسلیحات کره کار دشواری است و کره شمالی هم از این توانایی خود چشم پوشی نمی‌کند زیرا یک بار آنرا تجربه کرده است. پیونگ یانگ  توافقنامه ژنو ۱۹۹۴ را امضا کرد ولی امریکا نه آنرا اجرا کرد نه تضمین امنیتی به کره شمالی داد  بنابراین اولویت کرده حفظ دستاود نظامی خود است و می‌خواهد هر آنچه را در مذاکره بدست میآورد در سایه توان هسته‌ای باشد. آمریکا و کره جنوبی  باید روابطشان را به گونه‌ای تنظیم که با کره شمالی اتمی وارد مذاکره شود.